Of ze me even mocht spreken. Ze had een moment afgewacht waarop er geen klasgenoten te zien waren. We zochten een plekje waar we even ongestoord konden praten. Ze staarde naar de grond voor zich en zacht kwam haar vraag. Of ik dacht dat we in de eindtijd leven. Ik knikte. ‘Dat denk ik wel. Maar hoe lang het nog gaat duren, kan ik je niet vertellen.’ Ze liep naar het raam en keek naar buiten. ‘Zou het al binnen vijf jaar kunnen gebeuren?’ Plotseling draaide ze zich om en keek ze mij recht in de ogen. ‘Ik ben bang!’
‘Mijn vader zegt dat er niet meer veel mensen zalig worden.’ Ze keek mij afwachtend aan. ‘Waarom denkt hij dat?’ vroeg ik. Op zulke momenten voel ik mij zo machteloos. Maar ik voel ook een verontwaardiging in mij opkomen. Ik wilde haar toeroepen dat dat onzin was en dat haar vader geen gelijk had. Alsof we te maken hebben met een God die onwillig is om mensen te bekeren!
‘Mijn vader zegt dat Jezus zegt dat er geen geloof meer zal zijn als Hij terugkomt op de aarde. En nu ben ik bang dat het voor mij niet meer kan.’ Ik las angst in haar ogen en ook een stuk spanning.
‘De duivel probeert kerkmensen wanhopig te maken. Of moedeloos. Ik zal het niet zo snel zeggen tegen een student, maar ik zeg het nu toch: je vader heeft geen gelijk.’ Ze keek weer naar buiten en ik moest mijn best doen om te horen wat ze zei. ‘Maar hoe krijg je dan het ware geloof? En hoe weet je dan of je bekeerd bent?’
In mijn boekje Geef mij geloof gaat het over de Twaalf Artikelen en hoe je die in het dagelijkse leven kunt toepassen. Veel jongeren zitten met vragen over het geloof. Er over praten is vaak best lastig. Ook zijn er zoveel vooroordelen en verkeerde aannames omdat de Bijbel niet goed gelezen wordt. In mijn boekje heb ik duidelijk willen maken dat God uit is op onze zaligheid. De onwilligheid zit in onszelf. In mijn boekje (pag. 92) schrijf ik: ‘Er staat toch dat er velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren (Matth. 22:14)? Dat is zo, maar er staat ook dat het een schare zal zijn die niemand tellen kan. Ontelbaar … dat móét wel een grote groep zijn!’ Ik hoop van harte dat dit boekje voor vele jongeren en ouderen tot zegen zal zijn.
Reageren op deze blog kan hieronder of via het mailadres: [email protected].