Corien in de klas

Hebt u last van uw beroemdheid?

Ik was in Hardenberg. Wat een leuke school, die Risaeus. Met kinderen die op het schoolplein naar je toe komen rennen, en die je handtekening vragen. En die YESSS! roepen als je zegt dat ze een boekenlegger met een handtekening krijgen. Kinderen die allemaal de dab doen als ik m doe (‘WOOOO!’ roepen ze erbij). En bij wie je nauwelijks aan je eigen verhaal toekomt, omdat ze zo vol vragen zitten. Niet één kind vroeg naar mijn huisdieren of naar mijn lievelingseten. Nee, ze stelden vragen zoals
‘Wat voor opleiding moet je doen om schrijver te worden?’ (wat je maar wilt! Als je maar iets doet waarmee je je geld kunt verdienen.)
‘Hebt u tips voor als je wilt schrijven?’ (ga lezen! En schrijven! En haal ‘de verhalenmachine‘ van Iris Boter uit de bibliotheek. Dat staat vol met tips voor als je schrijver wilt worden).
‘Hebt u last van uw beroemdheid?’ (Eh… je denkt toch niet dat iemand mij herkent? De enige die me ooit herkend heeft was een jongen uit onze straat bij wie ik pas op school was geweest)
‘Hoe is het om een gouden griffel te winnen?’ (Dat zou je aan Anna Woltz moeten vragen)

‘Wat verdient u?’ (dat vraag je niet aan een dame)
Nieuwe poging: ‘Hebt u een bedrag met zes nullen op uw bankrekening?’ (hahaha)
 En terwijl ik vertelde, zaten ze allemaal aantekeningen te maken, tot ik zei: ‘Jongens, ga nou toch eens lekker achterover zitten.’
 
En aan het eind mocht ik niet zomaar weg, nee, ik kreeg eerst feedback, wat zeg ik, kernreflectie. Vanuit de context. Ik had geen idee wat me te wachten stond, maar die kernreflectie, dat doen ze daar altijd op school. Ook met gasten. ‘U bent enthousiast als u vertelt.’ ‘U bent vrolijk.’ ‘U kunt ook wel serieus zijn, dat merkte ik zonet toen u vertelde over Kampioen.’
Nou snap ik waarom er daar zo’n vrolijke sfeer hangt. Op zo’n school zou ik ook wel willen zitten.

Over Corien Oranje

Hoi! Ik ben Corien Oranje, en ik ben kinderboekenschrijver en tekstschrijver. Ik heb boeken geschreven zoals 'Love you, miss you', 'Kampioen' en 'Juf in de pan', en ik schrijf elke week een aflevering van 'Bianca's blog' voor Visie. Ik kom vaak op scholen om kinderen te vertellen over mijn boeken, en om ze te laten ervaren hoe cool het is om zelf verhalen te verzinnen, én hoe heerlijk het is om te lezen.

Back to list

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *