Het is al weer maanden geleden (het ijzelde, de A7 was één grote file en mijn Tomtom liet me in het donker terugrijden over spekgladde weggetjes langs levensgevaarlijke kanalen) dat ik bij Hakim in Almere op school was. Als Schoolschrijver mocht ik namens het Nationaal Comité 4 en 5 mei en het Poëziepaleis op verschillende scholen in Flevoland workshops geven. De kinderen uit groep 7/8 dachten met elkaar na over oorlog en vrijheid, over wat vrijheid voor hen betekende, ze praatten met opa’s en oma’s over de oorlog, en ze schreven er een lezing over. En wat waren ze goed. Gelukkig hoefde ik de lezingen niet zelf te beoordelen. Ik hoefde ze alleen maar door te sturen naar de jury. Maar ik heb op de lezing van Hakim wel een briefje geplakt met ‘hele goeie!’

In maart was er een intensieve workshop voor de vijf finalisten, waarin we nog één keer aan hun verhaal schaafden en oefenden met presenteren. ‘s Middags was de grote finale. Hakim won. En gisteren hield hij tijdens de officiële 5 mei-viering zijn lezing. Ik ben trots op hem. Wat een innemende, bijzondere jongen. En wat een goed verhaal. Hakims vader komt uit Egypte, zijn moeder komt uit Nederland, en Hakims overgrootvader heeft meegevochten op de Grebbeberg. Tijdens die gevechten hoorde hij dat Schiphol gebombardeerd was. Zijn gezin woonde vlakbij Schiphol, dus Hakims overgrootvader was heel erg ongerust. Hij wist niet of zijn gezin het overleefd had, maar hij vocht door. Hij verloor door de angst en stress al zijn haar. Zelfs zijn wenkbrauwen waren weg, en het is nooit terug gekomen. Maar hij vocht door. Dat verhaal vertelde Hakim, en hij vertelde hoe belangrijk vrijheid is, en waar híj vrijheid in beleeft.

Na zijn lezing mocht hij op de foto met Mark Rutte én hij mocht mee met dj Sam Feldt. In een helikopter! ‘s Avonds mocht hij koningin Maxima bloemen aanbieden, en hij en zijn familie woonden in een bootje het concert op de Prinsengracht bij.
Volgens mij heeft die jongen de dag van zijn leven gehad. Bekijk het allemaal hier.