Nog één keer terug naar GBS de Lichtbron in Hoogezand, waar ik vorig jaar Schoolschrijver was. Ik was vorig voorjaar namelijk bezig met een nieuw boek. Een hotel, dacht ik. Een hotel waar ouders hun kinderen naar toe kunnen brengen als ze zelf op vakantie willen. Maar het is natuurlijk helemaal geen leuk hotel. De kinderen worden er aan het werk gezet door een heel gemene manager.
Oei. Dat boek was er al. Ik kwam er net op tijd achter.
Mijn boek ging zich daarom afspelen op een cruiseschip. En de kinderen van de Lichtbron bedachten allemaal ideeën. Ze bedachten vooral vreselijke problemen, want daar had ik om gevraagd. Dus nu ging ik ze de Salto Sultan brengen. Als dank.

Wat leuk om terug te zijn op een school waar je een half jaar hebt rondgelopen. Allemaal verraste en enthousiaste kinderen. ‘Hé, Corien!’ ‘De Schoolschrijver!’ ‘Het is Corien!’ ‘Waar dan?’ ‘Kijk daar!’ ‘Hallo! Hallo Corien!’

Ik was te gast in groep 5/6. De kinderen zaten al op me te wachten.
‘Je ziet er heel anders uit!’ riepen ze.
‘Heel anders!’
‘O ja?’ zei ik verheugd. ‘Wat is er dan anders?’ Ik had zelf wel een idee. Ik heb een ontzettend hip kapsel sinds een paar weken. Een Maestro-Maartje-kapsel, met zo’n lok haar die steeds voor mijn ogen hangt. En ik ben ook nog eens flink afgevallen door dat hardlopen. Ik zie er goed uit, dat kan ik wel zeggen.
‘Je bent ouder geworden.’
‘Echt waar?’
‘Ja. VEEEL ouder.’
‘Jaren ouder.’
‘En je hebt rimpels.’
‘VEEEEEEL rimpels.’

Stukje Salto Sultan lezen? Klik hier.