Een paar jaar geleden ontdekte ik – aangestoken door Jan Paul Schutten en zijn commerciële én literaire successen met het vernieuwende ‘de sok van jip is wit’ – hoe lucratief, nee, ik bedoel hoe leuk het is om boeken op AVI-1-niveau te schrijven. Vooruit, op M3 AVI-1 niveau. Er mag bijna niks qua woordgebruik, en daarom is het een uitdaging om te zien of het ook spannend kan. Of ik er ook een irritant klein betweterig meisje in kan stoppen, en een paar stoere jongens, gemene boeven, mensenetende reuzen, dansende beren, slagroomtaartstelende meesters, achtervolgingen, schatkaarten en bedreigingen, een juf die zichzelf voortdurend in de nesten werkt.
Het kan allemaal. Zodra je in eenlettergrepige woorden begint te denken, gaat het vanzelf. Zo blijkt bijvoorbeeld dat je prima Louis van Gaal kunt citeren op M3 AVI-1-niveau.
‘nee he.
ben ik nou zo slim
of ben jij nou zo dom?’
Dankzij recensent Annemarie Prins weet ik nu ook precies in welke categorie mijn boeken vallen. Het zijn avi-thrillers. Ik ben zeg maar, de John Grisham onder de M3 AVI-1-schrijvers. Iemand moet het zeggen.
Marja Meijer en ik mochten dit jaar het actieprentenboek maken voor de christelijke kinderboekenmaand. Voor de belachelijk lage prijs van 4,95 kun je dit najaar ‘Ren juf, ren!’ krijgen, een boek over de gemene meester Moddergat die op slinkse wijze (met fopneus en nepbril) de jaarlijkse meester- en juffenrace wil winnen. Het is een samenleesboek. De vetgedrukte tekst is op M3 AVI-1-niveau, de rest van de tekst is op AVI-5 of zoiets. Handig voor woorden als Moddergat en slagroomtaart. Marja heeft er een geweldig prentenboek van gemaakt, en ik zou het liefst alle bladzijden willen laten zien, maar dat kan niet, want dan kopen jullie het niet meer, en dat moet. Vooruit. Eén pagina dan. Klik erop om hem te vergroten en vind meester Moddergat.
