Persoonlijk

Nu hij ‘t weer zo lelijk vindt

Gelukkig! Hij is er vandoor. De goede, goede sint. Ik kijk altijd uit naar zes december, de dag alle pepernoten zijn afgeprijsd. Ik neem me voor om me in te houden, dit jaar. Het is toch behoorlijk gênant om als 53-jarige vrouw de winkels af te gaan schuimen op zoek naar koopjes. Acht chocoladeletters, zes zakken chocoladepepernoten, dat is alles. Maar als ik die varkenskop zie liggen, ga ik voor de bijl. Dat arme varken, helemaal in plakken gesneden, alleen zijn kop is nog over, met een appeltje erin. O wacht. Maar ik moet wel een even aantal sinterklaasproducten hebben om korting te kunnen krijgen, dus ik heb nog een ding nodig, ach, weet je, ik neem er nog drie amandelspijschocoladeletters bij. En zal ik nog even langs de Hema gaan? Ja. Dat moet wel. Ik moet nieuwe handschoenen kopen voor mijn moeder. Hé, kijk nou. Hier is alle sinterklaassnoep maar vijftig cent! Vijftig cent?! Snel!
Ik pak een mandje, kijk om me heen en ik stapel het vol met grote zakken kruidnoten, hop, hop, hop, het gaat om de kinderen houd ik mezelf voor. Die arme studenten, die altijd honger hebben en die zelf geen geld hebben. Kijk nou. Echte pepernoten. Die hebben we het hele jaar nog niet gehad. Twee pakken. Vier. Zes. Acht. Er zijn er nog twee over, maar die laat ik gewoon liggen voor andere mensen. Aardig van me. Hm. Jammer dat de amandelstaven niet zijn afgeprijsd.
Nu die handschoenen nog. En had ik niet nog kaarsen nodig? Mijn mandje is zo vol dat ik het even neerzet om te kunnen zoeken.
Twee bejaarde heren schuifelen samen rond. ‘Kijk,’ zegt de een. ‘Echte pepernoten. Die hadden ze in Groningen ook.’ Hij pakt een zak pepernoten uit mijn mandje.
‘Dit is eigenlijk mijn mandje,’ zeg ik, terwijl ik ondertussen door de grond zak van schaamte.
De mannen lachen. ‘O, we dachten dat er een verkoper aan het bijvullen was.’
‘Maar vóór in de winkel zijn nog meer pepernoten.’ Ja. Die twee zakken die ik in mijn oneindige gulheid heb overgelaten voor andere klanten.
We hebben een genoeglijk gesprek over diabetes en echte pepernoten, en later, bij de kassa zie ik ze weer. Ze houden twee zakken pepernoten op. ‘We hebben ze gevonden hoor. En bent u al in Tuinland geweest? Zooo mooi daar. Helemaal in kerstsfeer. Je kunt er uren rondlopen.’

Over Corien Oranje

Hoi! Ik ben Corien Oranje, en ik ben kinderboekenschrijver en tekstschrijver. Ik heb boeken geschreven zoals 'Love you, miss you', 'Kampioen' en 'Juf in de pan', en ik schrijf elke week een aflevering van 'Bianca's blog' voor Visie. Ik kom vaak op scholen om kinderen te vertellen over mijn boeken, en om ze te laten ervaren hoe cool het is om zelf verhalen te verzinnen, én hoe heerlijk het is om te lezen.

Back to list

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *