Het was half negen ‘s morgens, ik lag nog in bed, nee, wacht, dat is niet helemaal waar. Ik had me al gedoucht en me aangekleed, maar ik was dus gewoon thuis, niks aan de hand, ik had net een kopje thee voor mezelf ingeschonken en de krant gepakt. En ineens hoorde ik geschreeuw. Gelach. Gejoel. Ik keek om me heen, ik keek naar buiten, de straat in, maar ik zag niks. Dus ik sloeg bladzij twee van de krant open en strooide wat müsli in mijn yoghurt. En toen hoorde ik het weer. Gelach. Geroep. Van kinderen. Ik keek op – en ineens begon alles om me heen te draaien. Ik knipperde met mijn ogen. Was dat regen die ik voelde? Wind door mij haar?

Het gelach kwam dichterbij, en het werd oorverdovend, en het leek wel of ik gedreun voelde, vanaf mijn voeten, helemaal tot in mijn haar. En toen zag ik het. Ik zat niet meer rustig achter de ontbijttafel. Ik stond op het toneel van een grote zaal, en voor me zaten allemaal klappende, joelende kinderen. Ik was tevoorschijn gegoocheld. Door Marco Bonisimo, de beroemde jongleur en acrobaat. Die dus ook niet onverdienstelijk schrijvers tevoorschijn kan goochelen.

Wat een feest in OBS De Garven in Delfzijl, waar ik vrijdag werd ingehuldigd als Schoolschrijver! Marco Bonisimo jongleerde met ballen en boeken, hij deed gevaarlijke trucs op een eenwieler en hij goochelde mij dus tevoorschijn – wat voor de kleuters waarschijnlijk toch enigszins een afknapper was, want ik kon niet op mijn handen staan, over touwen lopen of koprollen door de lucht maken. Maar hé, ze waren zo lief om voor me te klappen. En toen kwam burgemeester Beukema die mij officieel mijn lint omhing. En daarna lazen meester Albert en een paar kinderen om de beurt een stukje voor uit De nieuwe linksbuiten. In het Gronings, het Russisch en het Arabisch en het Nederlands. Op de Garven zijn ze van alle markten thuis.

Het was een ontroerend moment. Vooral dat stukje Gronings. Want ‘De nieuwe linksbuiten’ speelt natuurlijk in Heerenveen. En Heerenveen ligt in Friesland. Het moet voor meester Albert een hele opgave zijn geweest om zich daarover heen te zetten.

Een feest dus, vooral omdat Marco Bonisimo daarna gewoon nog effe doorging met zijn gevaarlijke trucs. Een compleet verslag mét foto’s van Egbert Euser vind je in de Eemsbode.