VERDOOFD
Yes! Deze week heb ik een nieuw boek afgerond.
Samen met Beppie de Rooy, de redactrice, heb ik er hard aan gewerkt.
Want denk niet dat het schrijven van een boek alleen maar een leuke hobby is. Het is soms letterlijk zweten.
Wanneer?
Als je een manuscript terugkrijgt van de redactrice en je je afvraagt hoeveel op- en aanmerkingen ze heeft gemaakt. En dus: hoeveel werk dit betekent.
Maar … altijd ga je ermee aan de slag. En een goede redactrice (en die heb ik!) is kritisch, maar motiveert en inspireert tegelijk. Door ook te benoemen wat al helemaal TOP is, door concrete suggesties te doen hoe het beter kan.
De band met, het vertrouwen in de redactrice is dus heel belangrijk. Tenminste, voor mij wel. Alleen dan ben ik bereid weer heel veel tijd in een manuscript te stoppen, als zij mij overtuigt waarom iets anders/beter kan.
Intussen ligt het manuscript, voorzien van een krul door de redactrice, bij de correctrice. Voor mij zit het werk er op.
De proef komt nog wel richting mijn vrouw Marlene, die vooral leest om de laatste fouten eruit te halen.
Want staat een fout eenmaal in een boek, dan ben je te laat.
Lukt het mij dan niet om met ruim 35 jaar onderwijservaring een foutloos boek te schrijven? Nee. Ik lees knetterhard over mijn eigen fouten heen. Zelfs wel eens over een verkeerde d of t aan het eind van een werkwoord.
Gelukkig zien mijn leerlingen dat niet.
Naast het schrijven wordt er ook veel aandacht besteed aan de titel en de omslag.
Want die beiden zijn tenslotte het visitekaartje van het boek.
Er wordt wat afgezocht naar geschikte foto’s en nagedacht over titels.
Wat trekt de aandacht van de doelgroep?
Met het resultaat ben ik deze keer enorm tevreden. VERDOOFD past niet alleen bij de inhoud, maar ook in mijn serie boeken, waarvan er veel een titel met één woord hebben. En de extra quote op de omslag ‘Wat doe jij als je leven een chaos is?’ maakt hopelijk nieuwsgierig.
En nu geduld hebben. Heel veel geduld. Pas in het najaar zal ik het boek werkelijk in handen hebben.
Ik kan niet wachten.