Corien Oranje is een populaire kinderboekenschrijfster. En ze kan nog meer. Vanaf dit jaar kunnen kinderen in groep 8 hun basischooltijd afsluiten met een musical van haar hand. Initiatiefnemer is de christelijke hulporganisatie De Verre Naasten (DVN). Peter Sneep maakt de muziek voor de musical.

De musical heet De human mailbox. In het kort komt het verhaal hierop neer dat groep 8 geld inzamelt voor een goed doel. De jongens proberen meer op te halen dan de meisjes en er ontstaat een onderlinge strijd. De jongens kunnen bij professor Eureka geld verdienen als ze proefkonijn willen zijn voor zijn nieuwste uitvinden, de ‘human mailbox’. Die worden naar Indonesië gemaild. Tot zover gaat alles goed, maar hoe komen de kinderen weer terug?

Corien Oranje licht haar werk graag toe

Hoe was het om een musical te schrijven? 
Het was leuk om te doen. Ik heb het wel vaker gedaan, maar de laatste keer was meer dan vijftien jaar geleden.

In de musical gaan de kinderen op pad voor De Verre Naasten. Moest dat?
Het was de bedoeling dat de musical kinderen op een leuke manier zou bepalen bij het leven van leeftijdgenoten in de derde wereld. Het werk van zending of hulpverlening zou er impliciet een plaats in moeten krijgen. Het hoefde dus niet specifiek over De Verre Naasten te gaan.

Is het schrijven van een musical anders dan het schrijven van een boek?
Ja, het is anders. Er moet in een paar duizend woorden veel gebeuren. Een musical moet grappig zijn, er moet veel actie zijn, die actie moet eenvoudig uitvoerbaar zijn en er mogen niet te veel decorwisselingen zijn. Verder heb je allen maar dialogen en moeten alle rollen ongeveer even groot zijn.

Had je een voorbeeld?
Ik had als voorbeeld de musical Switch van Benny Vreden. Erg handig om te zien hoe lang een musical moet zijn, hoeveel liedjes er in moeten zitten. En natuurlijk een tranentrekker op het eind.

Hoe ging de samenwerking met de componist?
Ik schreef de liedjes op melodieën van musicalliedjes die ik kende, zodat ik zeker wist dat het metrum zou kloppen. Ik mailde Peter de teksten.

Peter Sneep zette de teksten op muziek

Hoe deed je dat?
Ik kreeg eerst de teksten van een paar liedjes met summiere aanwijzingen over het verhaal. Later kreeg ik pas de complete musical. Als ik de tekst van een liedje lees, begint er een liedje in mijn hoofd. Dat laat ik een dag liggen. Vind ik het dan nog wat, dan werk ik het verder uit. Maar het kan gebeuren dat ik het later toch nog weggooi. Ik wilde bewust niet weten welk liedje Corien als basis gebruikt had. Dat beïnvloedt me te veel. Van een liedje vertelde ze het wel. Ze gebruikte ‘Oh Waterlooplein’. Ik heb haar direct gemaild dat ze geen titels meer moest noemen. Corien vertelde wel hoe het liedje moest klinken, bijvoorbeeld droevig of juist vrolijk. Mijn favoriete liedjes zijn ‘Alfa-stralen’ en ‘Afscheid’ geworden.

Hoe vind je de musical en de cd geworden?
Ik ben heel tevreden over de cd. Ik stuurde de kale pianopartijen naar Jan Wouter Kramer. Hij heeft ritmes en slagwerkloopjes bij de liedjes gemaakt. Echt heel mooi. Corien schrijft leuke, gezellige teksten. Ze gebruikt leuke woorden, originele rijmen en schrijft een tikje melig. Ik denk wel dat regisseurs gek worden van de decorwisselingen.

‘De musical is gaaf, de liedjes zijn stoer’

‘Ik vind de musical harstikke gaaf.’ Roel Adema (12) uit groep 8 van de gereformeerde basisschool De Parel in Drachten speelt Rik. Rik is een jongen die proefpersoon is voor de human mailbox van professor Eureka.
‘Eerst dacht ik: ‘Een human mailbox, wat is dat nou weer?’ Maar toen ik de inhoud las, vond ik de musical echt gaaf. Ik heb op de computer de liedjes beluisterd. Ik vond het maar kleuterliedjes. Maar nu we aan het oefenen zijn, klinken ze heel stoer.’
Annelies Tempelman (12) speelt Lola. Lola hoort bij het groepje meisjes dat geld inzamelt voor De Verre Naasten. ‘De musical is grappig en leuk om te spelen. Ik heb ook veel boeken van Corien Oranje gelezen. De ontbijtclub en Eiland aan de horizon bijvoorbeeld.’
Jannemarie Bakker (11) is Maaike. Zij hoort bij het groepje waar Lola ook bij hoort. ‘Ik vind het een leuk verhaal. In onze klas is het ook wel eens de jongens tegen de meisjes, net als in de musical. Als we het liedjes Stoere praatjesoefenen, proberen zowel de jongens als de meisjes het hardst te zingen.’

Mooie typetjes

Meester Ido Rozema is vol lof over De human mailbox. ‘Deze musical kan zeker de strijd aan met musicals van andere uitgevers. In andere musicals moest ik vaak wat veranderen omdat de teksten echt te ver gingen. De human mailboxis vooral sterk door de verhaallijn, de mooie typetjes zoals professor Eureka, maar ook doordat er groepjes kinderen in voorkomen. Kinderen herkennen zich hierin. De musical is professioneel uitgevoerd.’
Rozema gebruikt de musical ook als kapstok in de lessen. ‘Ik schenk breder aandacht aan Indonesië en de relatie met Nederland nu en in het verleden.’
Groep 8 heeft één probleem met De human mailbox. Er zijn te weinig rollen. Maar ook met andere musicals was dat probleem er geweest. ‘We hebben een groep van veertig kinderen en 25 rollen. De rest van de kinderen betrekken we bijvoorbeeld bij het bouwen van het decor. We hebben trouwens echte audities gehouden. Kinderen konden dus zelf wat doen voor een rol. De meeste musicals hebben overigens niet meer dan twintig rollen.
Rozema raadt elke leerkracht de musical aan. De musical is op alle scholen goed te gebruiken. Het verhaal gaat niet specifiek over het christelijk geloof. En scholen die een ander goed doel steunen, kunnen de kinderen in het verhaal eenvoudig op pad laten gaan voor bijvoorbeeld Unicef of Woord en Daad.