Een heethoofdige zakenman die naar de stad komt voor een beslissende vergadering om zijn baan te redden. Een moeder van drie kinderen die hoopt een paar dagen te overleven in het huis van haar zus. En een jonge kunstenaar die de droom van zijn vader najaagt zodat hij zijn eigen droom in leven kan houden.
Als David, Gillian en Michael de verkeerde koffer meenemen van de bagageband, geeft de vliegmaatschappij ze de instructie om hun bagage op te halen op een mysterieuze plek. Daar ontmoeten ze de raadselachtige bagageman die hun laat zien dat er meer in hun koffers zit dan ze hebben ingepakt.
Een hedendaagse gelijkenis over de lasten die we met ons meedragen. De auteur nodigt op inspirerende wijze uit om de last te verlichten.
Mannetjevanklei –
Er zijn maar weinig boeken die ik in één ruk heb uitgelezen, maar dit is er een van. Een vlot geschreven, compact en tot nadenken stemmend verhaal, waarin de lezer meekijkt over de schouders van de diverse personen in dit verhaal die met elkaar gemeen hebben dat zij, zonder het te weten, meer met zich meezeulen dan alleen hun koffer. Een vrouw die zucht onder de last van de verwachtingen van haar omgeving; een jongeman die zijn vaders droom najaagt in plaats van zijn eigen dromen waar te maken; een man die voortdurend boosheid meedraagt. Een ontmoeting met de wat raadselachtige bagageman die hun zoekgeraakte bagage heeft opgespoord, maakt duidelijk hoezeer zij gebukt gaan onder die lasten. Vlot lopend verhaal dat zich laat lezen zoals een aflevering uit de Twilight Zone zich laat kijken, voor wie dat wat zegt. Herkenbare karakters en situaties die loskomen van het papier en werkelijk raken. Het boek heeft een licht psychologische en levensbeschouwelijke toon die echter nergens opdringerig of belerend wordt; het is dus beslist geen zelfhulpboek in romanvorm. De bagageman houdt iedereen een spiegel voor en nodigt uit tot nadenken over de vraag wat je zelf zoal ongemerkt met je meezeult. Misschien wel meer dan je zelf denkt.
Saskia Schouten –
Dit boek is een prachtige hedendaagse gelijkenis. Het is zo geschreven dat de lezer zich helemaal kan identificeren met de drie hoofdpersonen. Het raakte me hoe de Bagageman de mensen benadert. Integer en begripvol. Hoewel Gods naam niet wordt genoemd, is Hij wel aanwezig. Tussen de regels door kun je Hem ontdekken. Achter in het boek staan diepgaande vragen om tot een gesprek te komen. Een boek om vaker te lezen. Ik vind het meer dan 5 sterren waard. Maar omdat dat niet kan geef ik het 5 sterren.
Lees meer